اثرات ۴ هفته بی تمرینی به دنبال ۱۲ هفته تمرین های هوازی بر تغییرات آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و سطح چربی های خون در موش های یائسه

زمینه و هدف : تأثیر تمرینات شدید بدنی بر افزایش آنزیم های کبدی نشان داده شده است، اما تأثیر بی تمرینی بر این آنزیم ها کاملاً مشخص نیست. مطالعه حاضر، با هدف بررسی تأثیر 4 هفته بی تمرینی به دنبال 12 هفته تمرین های هوازی بر آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (alt) ، آسپارتات آمینوترانسفراز (ast) ، آلکالین فسفاتاز (alp) و سطح چربی های خون طراحی گردید.   مواد و روش ها : در این مطالعه تجربی، 80 سر موش صحرایی ماده از نژاد ویستار که حداقل سه ماه از اتمام دوران باروری آن ها سپری شده بود، انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه کنترل، تداومی و تناوبی تقسیم شدند. گروه های فعالیت تداومی و یا تناوبی، دویدن روی نوار گردان را به مدت 12 هفته اجرا کردند و سپس در معرض بی تمرینی قرار گرفتند. کلیه آزمودنی ها با شرایط مشابه، به مدت 4 هفته نگهداری شدند. بافت برداری کبد با شرایط کاملاً مشابه، قبل از آزمون و پایان هفته های 6، 12و 16 انجام شد. آنالیز آزمایشگاهی سطوح alt ، ast و alp با دستگاه تحلیل گر خودکار و بررسی چربی های خون با روش آنزیماتیک انجام شد. از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری های مکرر برای بررسی روابط متغیرها استفاده شد.   یافته ها : در هر دو گروه تداومی و تناوبی، سطوح alt ، ast و alp پس از 4 هفته بی تمرینی نسبت به مراحل 6 و 12 هفته تمرین، به طور معنی داری کاهش یافت ( 001/0= p ) ولی alt و ast هر دو گروه در مرحله بی تمرینی نسبت به مرحله پیش آزمون به طور معنی داری بالاتر بود (در مورد alt به ترتیب 028/0= p و 019/0 p= و ast 050/0 = p و 001/0= p ) . به علاوه، مقادیر ldl-c به دنبال 6 و 12 هفته تمرین تداومی و تناوبی هوازی و در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش (گروه تداومی به ترتیب 009/0= p ، 001/0= p و 001/0= p و گروه تناوبی هوازی 023/0= p ، 001/0= p و 001/0= p ) و مقادیر hdl-c به طور معنی داری افزایش داشته است ( 001/0= p ).   نتیجه گیری : سطوح آنزیم های کبدی پس از 4 هفته بی تمرینی متعاقب 12 هفته تمرین های هوازی به طور معنی داری کاهش می یابد. به علاوه، به دنبال 6 و 12 هفته تمرین تداومی و تناوبی هوازی و در مقایسه با گروه کنترل سطوح ldl-c کاهش و سطوح hdl-c افزایش معنی داری داشتند.   واژه های کلیدی : آنزیم های کبدی، بی تمرینی، موش های یائسه، استرس کبدی ‏‏